സംഘസംഘമൊരേജപം ഹൃദയത്തുടിപ്പുകളാവണം സംഘമാവണമെന്‍റെ ജീവിതമെന്തുധന്യമിതിൽപരം? പുണ്യഭാരതദേവിതന്‍ കഴലെന്മനസ്സിലുറയ്ക്കണം ശൂന്യജീവിതമാകെയത്തിരുശോഭകൊണ്ടു നിറയ്ക്കണം തൃപ്പദത്തിലുഴിഞ്ഞുവെക്കണമൊക്കെയും പരമാദരം സ്വാര്‍ത്ഥചിന്തകള്‍ മായണം പരമാര്‍ത്ഥബോധമുദിക്കണം രാഷ്ട്രഭാവനയാല്‍ സ്വജീവിതലക്ഷ്യമുള്ളിലുറയ്ക്കണം ക്ഷുദ്രവ്യത്തികള്‍ തേഞ്ഞു മാഞ്ഞു വിശാലമാവണമന്തരം മുഗ്ധമോഹനരൂപമാര്‍ന്നു […]

സംഘവ്യക്ഷത്തണലൊരുക്കാന്‍ ഇലകളായിത്തിര്‍ന്നിടാം പ്രണവജീവനയോഗസാധന ശാഖതോറും ചെയ്തിടാം… ക്ഷണികമായാലെന്തു ജീവിതമനഘമീ വടശാഖയില്‍ പ്രണവജീവനയോഗസാധന ശാഖതോറും ചെയ്യുകില്‍ (സംഘവ്യക്ഷ…….) കരുണയേറും ജനനിയേകി ഹരിതജീവകവൈഭവം അരുണ തേജസ്സതിലണയ്ക്കാം പൂര്‍വ്വസൂര്യപ്രണതിയാല്‍ വസുധതന്‍ കരുണാര്‍ദ്രഭാവം

ശപഥമത് ചെയ്യാനെളുപ്പം പൂര്‍ണ്ണമാക്കുവതെത്ര കഠിനം സാധനാപഥമെത്ര കഠിനം ശലഭാമായെരിയാനെളുപ്പം തീഷ്ണമാം സ്നേഹാഗ്നി തന്നില്‍ സ്വയമാനര്‍ഗ്ഗളമായെരിഞ്ഞൊരു ദീപമാകുവതെത്ര കഠിനം(സാധനാ) പ്രജ്ഞയറ്റു യുഗങ്ങളായ്‌ തിരമാലയോത്തൊഴുകാനെളുപ്പം നീരോഴുക്കിനെതിര്‍ത്തു നീങ്ങാന്‍ എത്ര ദുഷ്ക്കരമെത്ര

ശതശതവന്ദനം ഋഷിനാടേ സുഖദേ, ശുഭദേ, ജയദേ, ജനമനഹിതശുഭവരദേ ( ശത ) ധര്‍മഗ്ലാനി വരുത്തീടാന്‍ അസുരത താണ്ഡവമാടുമ്പോള്‍ ‍യുഗസാരഥിതന്‍ ശംഖൊലിയാല്‍ ധര്‍മം വാഴ്ത്തിയ പ്രിയനാടേ ( ശത

ശതകോടി ജന്‍മ പുണ്യത്തിനാലീ നമ്മള്‍ സഹജാതരായ്‌ സ്വയംസേവകരായ്‌ സകല സുഖങ്ങളും പെറ്റ നാടിന്നഴല്‍ മിഴിനീരു പോക്കുവാന്‍ മാറ്റിവച്ചോര്‍ സ്വയമേവരിച്ച മുള്‍പാതയില്‍ നാമൊരേ സഹനസഞ്ചാരികളായിരുന്നോര്‍ അനുഗാമികള്‍ക്കു പുമ്പാത തീര്‍ക്കാനഗ്നി

ശക്തി തരൂ നീ ശക്തി തരൂ ഹേ യുഗ ജനനീ ശക്തി തരൂ ഇരുട്ടിലിടരും ലോകത്തിന്നൊരു ദിശകാണിക്കാന്‍ ദീപ്തി തരൂ ഭീകര ദൈത്യഗണങ്ങളെ ഞൊടിയില്‍ നിഹനം ചെയ്ത

വ്യക്തിയിൽ വളർത്തിടാം സുരാഷ്ട്രചേതനാ ജനമനതനസംസ്കൃതിക്കു ചെയ്ക സാധനാ സാധനാ നിത്യസാധനാ…. സാധനാ അഖണ്ഡ സാധന. നിത്യശാഖ ജാഹ്നവി പുണ്യവാഹിനി സാധനയ്ക്കു ദിവ്യഭൂമി ശക്തി ഗോമുഖി ഈ മണൽത്തരി

വൈഷ്ണവ ജനതോ, തേനേ കഹിയെജെ പീഡ് പരായീ ജാണേ രേ പര്ദു:ഖേ ഉപ് കാര് കരേ തോ യേ മന് അഭിമാന് നാ ആണേ രേ വൈഷ്ണവ

വേദഭാരതം ദേവഭാരതം ജ്ഞാനബോധതത്വമുക്തിമാർഗ സാഗരം ആർഷഭാരതം വീരഭാരതം സത്യധർമ്മ നീതിയായ് ജ്വലിച്ച താരകം (വേദ…) മോഹനപ്രലോഭനങ്ങൾ തട്ടിമാറ്റി ജീവിതം സേവനസ്വയംവ്രതത്തിലൂന്നിനിന്നു നാം സദാ വീരഭാരതാംബതന്റെ കാവലായിനിൽക്കണം ചോരചിന്തി