ഭാരതത്തിൻ്റെ നിയതിയാകുന്ന സൂര്യന്‍ ഉദിച്ചുയര്‍ന്ന്‌ ഭാരതത്തെ മുഴുവന്‍ അതിൻ്റെ പ്രകാശധാരകൊണ്ട്‌ നിറയ്ക്കും. എന്നിട്ടത്‌ ഏഷ്യകവിഞ്ഞ്‌ ഒഴുകും. ദൈവം നിശ്ചയിച്ചിടടുള്ള ആ ദിവസത്തെ പ്രകാശത്തെ ഓരോ മണിക്കൂറും ഓരോ […]

വ്യക്തിപരമായ നന്മയും സ്വഭാവ ശുദ്ധിയും ദേശീയ താൽപ്പര്യത്തിൽ സക്രിയവും സജിവവുമായിരിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. പേരോ പെരുമയോ മറ്റെന്തെങ്കിലും നേട്ടങ്ങളോ പ്രതിഫലമായി ഇച്ഛിക്കാതെ രാഷ്ട്രത്തിനു വേണ്ടി പരിപുർണ്ണ സമർപ്പണം ചെയ്താണ്

ഭാരതത്തിന്റെ ‘സ്വാ’ അധിഷ്ഠിത പുനഃ സംഘടനയിൽ വിശ്വസിച്ച ഗാന്ധിജി സാമൂഹിക സമത്വത്തിനും ഐക്യത്തിനും വേണ്ടി ഉറച്ചുനിൽക്കുകയും തന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിനെ പ്രവർത്തനത്തിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യുകയും, തന്റെ ജീവിതത്തിലൂടെ എല്ലാവർക്കും

നാം രാഷ്ട്രദേവതയുടെ ഉപാസനയില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുകയാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ ശരീരം, മനസ്സ്‌, ധനം, ബുദ്ധി, ചിത്തം എന്നല്ല ഈശ്വരകൃപയാല്‍ നമുക്കെന്തൊക്കെ പ്രാപ്തമായിട്ടുണ്ടോ അവയെല്ലാം അതിനായി സമര്‍പ്പിതമാണ്‌. ഇത്തരം വിശുദ്ധ ഭാവനയെ

കുറച്ചുപേരുടെ വിഷമങ്ങള്‍ മാറട്ടെ എന്നതില്‍ ഒതുങ്ങുന്നതല്ല സേവാപ്രവര്‍ത്തനം. മുഴുവന്‍ സമൂഹത്തിലും സഹോദര്യഭാവം അതായത്‌ സമരസതാഭാവം ഉണ്ടാകണമെന്നതാണ്‌ സേവനംകൊണ്ട്‌ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്‌. ചൂഷണമുക്തവും ഭേദഭാവമില്ലാത്തതുമായ ഒരു സമൂഹസുൃഷ്ടിയാണ്‌ സംഘത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം

ദേശീയോദ്ധാരണത്തിന് സർവ്വസ്വവും സമർപ്പണം ചെയ്ത ലക്ഷം ലക്ഷം യുവാക്കളെ നമ്മുക്കാവശ്യമുണ്ട്. നമ്മുടെ രാഷ്ട്രത്തെ സുഷുപ്തിയുടെ ആലസ്യത്തിൽനിന്നുണർത്തുന്നതിന് അവർക്ക് മാത്രമേ കഴിയു. ദേശീയബോധം ഇന്നുള്ള തലമുറയിൽനിന്ന് വരും തലമുറയിലേക്ക്

പരം പൂജനീയ ഡോക്ടർജി പറഞ്ഞു: സംഘത്തിന് ഒരു പുതിയ പതാക സൃഷ്ടിക്കേണ്ടതില്ല; സംഘമല്ല ഭഗവത് ധ്വജത്തെ സൃഷ്ടിച്ചത്. ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളായി രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ധർമ്മ ധ്വജമായിരുന്ന പരമ പവിത്ര

ഭാരതീയ രാഷ്‌ട്രജീവിതം എന്താണ്. നമ്മുടെ സമാജത്തിൽ നാനാവിധ ഭേദഭാവങ്ങളും ആചാരക്രമങ്ങളും ഗുണാവഗുണങ്ങളും ഉണ്ടെങ്കിലും നാം പ്രാചീനമായ ഒരു ഏകസൂത്രബന്ധിത രാഷ്ട്രജീവിതത്തിനുടമകളാണ്. അതിൽ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഒരു സാമാന്യ സൂത്രമുണ്ട്

സമാജത്തിൽ ശാന്തിയും സുവ്യവസ്ഥയും ഉണ്ടാകുന്നതിനു സന്തുലനം ആവശ്യമാണ്. എവിടെയാണോ ബലവാനും ദുർബലനും ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കുന്നത് അവിടെ ആശാന്തിയുണ്ടാവുക സ്വാഭാവികമാണ്. രണ്ടു സിംഹങ്ങൾ പരസ്പരം ആക്രമിക്കാറില്ല. എന്നാൽ ഒരു