ഭാഗം 8: ജടായു- വിശ്വാസത്തിന്റെയും ധർമ്മത്തിന്റെയും ശബ്ദം
രാവണൻ സീതയെ പുഷ്പകവിമാനത്തിലേക്ക് കയറ്റിയപ്പോൾ, സീത നിലവിളിച്ചു… കരഞ്ഞു, ആകാശത്തേക്കുള്ള യാത്രയിൽ തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ പേര് വിളിച്ചു.
“രാമാ! രക്ഷിക്കൂ!” – ആ നിലവിളി കാടിനകത്തെ ജീവജാലങ്ങളെയും ആകാശത്തിലൂടെ പാറിനടക്കുന്ന പക്ഷികളെയും ഉലച്ചു.
ആ നിലവിളി കാട്ടിലാകെ അലയടിക്കവേ അവർക്കു മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത് ഒരു വീരവാനായ പക്ഷിരാജാവ് – ജടായു.
“ഹേ രാജപുത്രി സീതേ! ഞാൻ രാജാവ് ദശരഥന്റെ സുഹൃത്ത്. രാമന്റെ മാതൃസഖാവാണ് ഞാൻ. സീതയെ അപഹരിക്കുന്ന ഈ ദുഷ്ടനു ഞാൻ തക്കതായ ശിക്ഷതന്നെ കൊടുക്കും!”
രാവണൻ അതിനെ പരിഹസിച്ചു.
“വൃദ്ധപക്ഷിയേ, എന്റെ വഴിയിലൂടെയോ എന്റെ അതിക്രമണത്തെയോ നീ നിന്റെ കൊച്ചുവാലുകൾ കൊണ്ടാണോ തടയാൻ പോകുന്നത്?”
പക്ഷേ, ജടായു അതുകേട്ടൊന്നും പേടിച്ചില്ല.
അവൻ തൻ്റെ അഗ്നിപരമമായ ചിറകുകൾ കൊണ്ട് പുഷ്പകവിമാനത്തിന് നേരെ ചാടി.
രാവണനും ജടായുവും തമ്മിൽ ആകാശത്തിൽ പ്രബലമായ പോരാട്ടം നടന്നു.
ജടായു തൻ്റെ എല്ലാ ശക്തിയും ധൈര്യവും ഒരുമിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, പുഷ്പകവിമാനത്തെ തടഞ്ഞു.
രാവണന്റെ ആയുധങ്ങൾക്കു മുന്നിൽ ജടായുവിന്റെ ചിറകുകൾവെട്ടിമാറ്റപ്പെടുകയും രക്തത്തിൽ വീണ് കിടക്കുകയും ചെയ്തു.എന്നാൽ, തന്റെ അവസാനശ്വാസം വരെ ജടായു സീതയെ രക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
അവളുടെ മുന്നിൽ വീരത്വത്തിന്റെ പ്രതീകമായി ജടായു മണ്ണിലേക്കുവീണു.
രാമനും ലക്ഷ്മണനും പിന്നീട് ആശ്രമത്തിലേക്ക് തിരികെവന്നു. സീതയെ കാണാതെ ഇരുവരും വിഷമിച്ചു. കാടിന്റെ ഓരോ മൂലയിലും അവർ സീതയെ തിരഞ്ഞു.അപ്പോഴാണ് അവരെ ജടായുവിന്റെ നിലവിളി ആകർഷിച്ചത് .ഉടനെത്തന്നെ അവർ നിലവിളികേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് പോയി.അവിടെ, രക്തത്തിൽ കുളിച്ച ജടായുവിനെയാണവർ കണ്ടത്.
രാമൻ ജടായുവിനോട് ചോദിച്ചു;
“ഇവിടെ എന്താണ് സംഭവിച്ചത്? സീത എവിടെയാണ്?”
ജടായു, അതിന്റെ അവസാന ശേഷിയോടെ തല ഉയർത്തി, രാമനോട് പറഞ്ഞു:
“ഹേ രാമാ… രാവണൻ… നിന്നെ വേട്ടയാടാനായി വന്നു… സീതയെ അവൻ ലങ്കയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി…”
“ഞാൻ അവനെ തടയാൻ ശ്രമിച്ചു… പക്ഷേ…എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല … ക്ഷമിക്കണം…”
രാമന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിസ്സഹായതയുടെ കണ്ണുനീര് ഇറ്റുവീണു.അവൻ ജടായുവിന്റെ തല തൻ്റെ മടിയിലേക്കു വെച്ചു.
“ജടായുവേ, നീ ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സത്യസന്ധതയുള്ള പക്ഷിരാജാവാണ് …
ഞാനെന്നന്നേക്കുമായി കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.”
ജടായുവിന് ദാഹമുണർന്നു.ലക്ഷ്മണൻ അകത്തുനിന്നും കുറേ ജലം കൊണ്ടുവന്നു.
ജടായുവിന്റെ ചുണ്ടുകൾ ആ ജലത്തിൽ നനവുപകരുമ്പോൾ, അവൻ തിരികെ നിത്യശാന്തിയിൽ ലയിച്ചു.കാടിന്റെ നടുവിൽ ഒരുകുഴി കുഴിച്ചു, ജടായുവിന്റെ ശരീരം അവിടെ സൂക്ഷിച്ചു.
രാമൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അന്ത്യക്രിയകൾ രാജകീയമായി നിർവഹിച്ചു.