ഇത് കണ്ടു ധൃതരാഷ്ട്രരും ഗാന്ധാരിയും നിരാശരായി. ഇതറിഞ്ഞ വ്യാസാൻ നിന്റെ അനുഗ്രഹം ഒരിക്കലും പാഴായി പോകില്ല എന്ന് ഗാന്ധാരിയോട് പറയുകയും, ആ മാംസപിണ്ടത്തെ നൂറു കഷ്ണങ്ങളാക്കി വെണ്ണ […]

വീണ്ടും കുറച്ചു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം പാണ്ഡുവിന്റെ നിർദേശപ്രകാരം കുന്തി വായുദേവനെ പ്രാർഥിച്ചു വരുത്തി അദ്ദേഹം കുന്തിക്ക് ഒരു പുത്രനെ സമ്മാനിച്ചു. ആ പുത്രൻ അറിയാതെ കുന്തിയുടെ കയ്യിൽ

പാണ്ഡുവും കുന്തിയും മാദ്രിയും അവരുടെ അഞ്ചു പുത്രൻ മാരോടൊപ്പം സന്തോഷമായി ജീവിക്കുകയായിരുന്നു ഒരിക്കൽ പാണ്ഡു തപസ്സുചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ മാദ്രി ഈറനോടെ കുളിച്ചു മടങ്ങുന്നത് കണ്ടു. സുന്ദരിയായ മാദ്രിയെ കണ്ട

ഒറ്റയ്ക്കായ കുന്തിയേയും മക്കളെയും തിരിച്ചു ഹസ്തനപുരിയിൽ സന്യാസിമാർ കൊണ്ടാക്കാമെന്നു പറഞ്ഞു. സന്യാസിമാർ കുന്തിയെയും അഞ്ചു പുത്രന്മാരെയും ഹസ്തനപുരിയിൽ എത്തിച്ചു. കൊട്ടാരത്തിൽ അവരെ എല്ലാവരും കണ്ണീരോടെ സ്വീകരിച്ചു. അവർ

പക്ഷെ ബാലനായ ദുര്യോധനൻ അത് അനുസരിക്കാൻ തയ്യാറായില്ല. എന്നാൽ യുധിഷ്ടരൻ തന്റെ അനുജനായ ദുര്യോധനനെ ആലിംഗനം ചെയ്തു. ദുര്യോധനൻ വലിയ അടുപ്പമൊന്നും കാണിച്ചില്ലെങ്കിലും അവൻ എതിർത്തില്ല. വനത്തിൽ

സത്യവതി എന്താണ് ഭാവിയിൽ സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് എന്ന് എത്ര ചോദിച്ചിട്ടും വേദവ്യാസൻ പറയാൻ തയ്യാറായില്ല. അത് സത്യവതിക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നതല്ല എന്ന് മാത്രം വീണ്ടും പറഞ്ഞു. ഹസ്തനപുരിയിൽ

വ്യാസന്റെ വാക്കുകൾ ധൃതരാഷ്ട്രരെ കൂടുതൽ അസ്വസ്ഥനാക്കി ധൃതരാഷ്ട്രർ ഗാന്ധാരിയോടു തന്റെ അവസ്ഥ പറഞ്ഞു. ധൃതരാഷ്ട്രർ: ഇത്രയും കാലം എല്ലാവരും ദുര്യോധനനോട് പറഞ്ഞത് എന്റെ കാലം കഴിഞ്ഞാൽ അടുത്ത

ഭീഷ്മരും ഹസ്തിനപുരിയുടെ ഭാവിയെ ഓർത്തു വിലപിച്ചു. ഭീഷ്മർ ഗംഗാ ദേവിയെ ചെന്ന് കണ്ടു. ഗംഗാ ദേവി ഭീഷ്മരോട് പറഞ്ഞു, വിധി അതാണെങ്കിൽ അതിനെക്കുറിച്ച്‌ ഓർത്തു ഭീഷ്മർ വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല,

ശകുനി ദുര്യോധനനോട് പറഞ്ഞു, നീ തന്നെയാണ് കിരീടത്തിനു അവകാശി. എന്നിട്ട് അവനെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് ചെന്ന് ധൃതരാഷ്ട്രരുടെ മുൻപിൽ നിർത്തിയിട്ടു പറഞ്ഞു. സഹോദരന്റെ പുത്രന്മാരോടു അമിത വാത്സല്യം